Γιατί όχι;

Τον τελευταίο μήνα σκέφτομαι πολύ διάφορα πράγματα. Ένα άρθρο, μια ανάμνηση, μια τυχαία συνάντηση πάντα κάτι συνέβαινε που έδινε καινούργια τροφή στις σκέψεις μου. Πήρα λοιπόν την μεγάλη, για μένα, απόφαση να μοιραστώ αρκετές από αυτές με τον κόσμο και την σκληρή κριτική του.

Ένα απόγευμα λοιπόν φαινομενικά όπως όλα τα άλλα που διάβαζα το μπολγκ ενός ακόμη καθηγητή ιστορίας όπως θέλει να λέγεται (http://mardakis.blogspot.gr/search?updated-max=2014-07-28T23:50:00-07:00&max-results=7) αποφάσισα να πατήσω το κουμπί και να ξεκινήσω και εγώ το δικό μου ταξίδι, την δικιά μου σελίδα. 

Εδώ και χρόνια υποστηρίζω με θέρμη και επιχειρήματα ,όπως θέλω να πιστεύω, τις απόψεις μου που αρκετές φορές έρχονται σε σύγκρουση με αυτές των ανθρώπων γύρω μου. Όμως συνειδητοποίησα ότι τα ακούνε οι ίδιοι και οι ίδιοι ,όσο καλό ή κακό είναι αυτό, το όποιο ενίσχυσε την πεποίθηση μου πως είμαι ένας επαναστάτης του καναπέ, χωρίς σκοπό που αντιδράει μόνο και μόνο για να αντιδράσει. Έτσι κατάλαβα ότι ήρθε η ώρα να βγάλω αυτές τις απόψεις από την αγάπη και την ευγένεια των οικείων μου προσώπων και να τις βάλω στο στόχαστρο των αντικειμενικών και διαφορετικών ξένων που βολτάρουν στο διαδίκτυο.

Όποτε μια επανάσταση χωρίς λόγο και μία σειρά από συνεχείς σκέψεις ήταν η φλόγα που άναψε το φιτίλι για αυτή μου την απόφαση. Και για να είμαι ειλιρκινής ,αν σας φαίνεται λίγο για να κρατήσει το ενδιαφέρον μου να κάνω αναρτήσεις, ούτε εγώ ξέρω αν είναι αρκετό, αλλά σκέφτηκα "γιατί όχι; ίσως δεν βρω ποτέ καλύτερη ευκαιρία" ....